از عمده ترین مشکلاتی که در بحران ها بویژه در زله گریبانگیر مردم و آسیب دیدگان می شود مشکل مربوط به آب است. این مشکل چه در هنگام حادثه و چه بعد از حادثه همواره سلامت مردم را تهدید کرده و در صورت بی توجهی یا کم توجهی در تأمین و نظارت بر آن به شدت بحران افزوده خواهد شد.
مانند هر جمعیتی، مردم جابجا شده نیاز به دسترسی آب با کیفیت خوب و به مقدار کافی دارند. این نیاز در مورد اردوگاه ها و جایی که تراکم جمعیت در آنها بالا بوده و خطر اپیدمی بیماری های منتقله توسط آب زیاد است بیشتر می باشد. در واقع مهمترین اصل، زنده ماندن مردم است. بنابراین باید حداقل آب مورد نیاز از نظر کمی برای این منظور تأمین شود. میزان آب مورد نیاز برای ادامه حیات 15 تا 20 لیتر برای هر فرد در شبانه روز است ولی در مواقع بروز بحران که آب تصفیه شده، دستگاه تصفیه آب، پکیج تصفیه فاضلاب، تصفیه خانه ها یا هر گونه فیلتراسیون در دسترس نیست، جیره بندی روزی 4 تا 5 لیتر برای هر نفر نیز کافی خواهد بود. لذا رعایت این نکته ضروریست که در این شرایط از حداقل آب، بیشترین استفاده به عمل آید و تا حد ممکن از ریخت و پاش و هدر رفتن آن جلوگیری شود. از نظر کیفی نیز آب مصرفی باید برای سلامتی بی خطر بوده و دارای ظاهر و طعم مورد قبول مردم باشد.
درباره این سایت